دستور العمل اجرایی پوشش پلی اوره سرد
مواد موجود با نام تجاری پلی اوره سرد به صورت دو جزئی عرضه شده که هر دو جز به صورت مایع در اختیار کاربر قرار می گیرد .
جزء اول این ترکیب پلی اویل است که بسته به نیاز مشتری در رنگ های متنوع عرضه میگردد .
جزء دوم این ترکیب نیز ایزوسیانات نام دارد که غالبا به رنگ قهوه ای سوخته می باشد .
همواره و به صورت پیش فرض نسبت ترکیب دو جزء به میزان ۴ به ۱ وزنی می باشد.( ۴ : پلی اویل و ۱ : ایزوسیانات )
ژل تایم این مواد از اپوکسی های متداول پایین تر بوده و لازم است کاربر در هنگام اجرا سرعت عمل بالاتری داشته باشد .
با توجه به تجربیات به دست آمده ، روش اجرایی این مواد شباهت بسیار زیادی به رزین های اپوکسی دارد و کلیه کاربرانی که تجربه کار کردن با اپوکسی را دارند به راحتی می توانند با این مواد نیز فعالیت کنند .
اما به جهت اجرای هر چه بهتر این مواد روی سطح ، مواردی درباره روند اجرا عنوان می گردد.
- قبل از شروع اجرا کلیه امور مرتبط با زیر سازی صورت می پذیرد .
- در شروع فعالیت پرایمر پلی اوره با نسبت ترکیب ۳ به ۱ ( ۳ : رزین و ۱ : هاردنر ) روی سطح اعمال می گردد.
- در لایه اول با توجه به نوع سطح و میزان زیر سازی لازم ، با ترکیب کردن دو جزء پلی اوره سرد و سیلیس ۰۲۴ ماستیک حاصله روی سطح به وسیله لیسه اعمال می گردد. این سطح در دمای معمولی ( ۲۵ درجه ) پس از حدود ۵ ساعت به صورت کامل خشک شده و قابلیت اجرای لایه بعدی را دارد.
- با توجه به ویسکوزیته بسیار بالای این مواد نیاز اساسی به ساب زنی سطح برای از بین رفتن دانه های سیلیس نمی باشد و در صورت نیاز کارفرما یا صلاحدید مجری می توان مجددا لایه دوم زیر سازی را با سیلیس و یا ایروزیل انجام داد . تجربه ثابت کرده است در همین مرحله و فقط با یک مرحله اعمال ماستیک با سیلیس ، مرحله زیر سازی به اتمام می رسد .
- پس از سپری شدن زمان به میزان حداکثر ۲۴ ساعت امکان پوشش لایه نهایی وجود دارد.
- بهینه ترین روش برای پوشش لایه نهایی ، اعمال مواد ترکیب شده روی سطح به وسیله شانه ۱ میلیمتر و متعاقبا پرداخت با غلتک ( حداکثر دو مرتبه ) می باشد.
- در حین اجرای فرآیند ، غلتک جباب گیر ( ویبراتور ) مورد استفاده قرار می گیرد.
- سطح نهایی پس از ۱ روز قابلیت استفاده سبک و پس از ۷ روز قابلیت استفاده سنگین را دارد.
برخی نکات مهم در زمان اجرا :
- ایزوله کردن سطح قبل از اجرای لایه نهایی بسیار مهم است .
- قبل از اجرای مواد در هر کدام از مراحل اجرایی حتما و حتما بررسی شود سطح عاری از هر گونه رطوبت و چربی می باشد ، چرا که عدم دقت در این زمینه تبعات بسیار زیانباری داشته و به طور حتم باعث جدایش مواد از روی سطح در دراز مدت می گردد.
- نسبت ترکیب صرفا به صورت وزنی و با نسبت ۱ به ۴ به دقت توزین شود.
- با توجه به ویسکوزیته بالای مواد و دوفاز شدن مواد ، حتما قبل از استفاده از جز اول ( پلی اویل ) مواد به صورت کامل میکس شده و کلیه مواد ته نشین شده در بشکه و یا سطل همزده شود.
- Pot Life این مواد به میزان تقریبی ۱۵ الی ۲۰ دقیقه می باشد از این رو مجری باید با تمرکز و سرعت عمل بالاتری اقدام به اجرای پوشش بنماید.
- در زمان مخلوط کردن دو جز به هیچ عنوان از دور بالای همزن استفاده نشود زیرا این اقدام باعث گرم شدن هر چه سریعتر مخلوط ترکیبی شده و زمان اجرا را بسیار کوتاه می نماید ( زمان Pot Life کاهش می یابد ) .
- تا حد ممکن دمای مواد قبل از ترکیب بالاتر از ۲۵ درجه نباید باشد. در صورت عدم رعایت این نکته مخلوط سریعتر گرم شده و مدت زمان مورد نیاز برای اجرا کاهش می یابد .
- برای Leveling هر چه بهتر مجری مجاز است صرفا به میزان حداکثر ۳% از حلال های زایلن و یا بوتیل استات استفاده نماید. استفاده از حلال باعث روان روی بیشتر و پرداخت نهایی راحت تر می گردد .
- به هیچ وجه فاصله بین اجرای هر مرحله بیشتر از ۲۴ ساعت نگردد . این امر سبب کاهش میزان چسبندگی بین سطوح می گردد.
- تا قبل از اجرای لایه نهایی میزان زبری سطح برای چسبندگی لایه ها به یکدیگر به حد مورد نیاز رسیده و از پرداخت بیش از حد و صیقلی کردن زیاد سطح اجنتاب گردد. لازم به ذکر است یکی از عوامل مهم در چسبندگی پوشش های پلیمری به سطح به غیر از واکنش های شیمیایی ، درگیری مکانیکی و فیزیکی بین لایه هاست که این امر با زبری سطح به وجود می آید.
- جارو‌کشیدن روی سطح ، قبل از اجرای لایه نهایی از موارد بسیار ضروریست .
- حتما قبل از اجرای لایه نهایی در صورت بسته بندی رزین ها در ظرف های مختلف تمامی مواد موجود با یکدیگر مخلوط و یکدست شوند . این کار به جهت جلوگیری از تفاوت رنگ رزین ها در ظرف های مختلف است .
- یک عدد دستمال تنظیف به دست یا پای مجری بسته شده که آشغال های احتمالی روی سطح جمع آوری شود.
- به هیچ عنوان از دستکش های نامرغوب و یا چند لایه صنعتی استفاده نشود. ترجیحا دستکش لاتکس مورد استفاده قرار گیرد .
- تمامی پرسنل اجرایی که مشغول فعالیت اعمال رزین هستند باید کفش میخی بپوشند .
- تمامی پرسنل موظف به گذاشتن کلاه روی سر برای جلوگیری از ریزش مو هستند .
- با توجه به ماهیت مواد و زمان به نسبت کوتاه برای پرداخت سطح ، نفرات اجرایی از جمله نفرات اجرا با غلتک و نفرات اجرا با ویبراتور کاملا جداگانه فعالیت کرده و به هیچ عنوان تواتر فعالیت از بین نرود. حداقل نفرات در زمان اجرا به غیر از افراد مسئول ترکیب مواد ، سه نفر است .
- به هیچ وجه روی سطحی که مواد اعمال شده و از Pot Life آن گذشته است مجددا غلتک کشیده نشود .
- پرداخت روی سطح بیش از حد صورت نگیرد. حداکثر دوبار پرداخت با غلتک کافیست .
- در صورت حباب گیری با ویبراتور دستی رعایت چند نکته بسیار اهمیت دارد :
- طول دسته ای که به ویبراتور متصل است حداقل ۲۵ سانتیمتر بالاتر از سطح ویبراتور باشد .
- برای جذب رنگ های پاشیده شده روی دسته ویبراتور و عدم برگشت رنگ از روی دسته ها به سطح ، روی دسته های متصل به ویبراتور دستمال تنظیف پیچیده شود . ( رنگ های برگشتی از روی ویبراتور به روی سطح ، پس از خشک شدن باعث ایجاد برآمدگی و حالت دکمه ای روی سطح می شوند )
- در محل های تلاقی لایه های اجرایی جدید و قبلی به هیچ وجه ویبراتور در جهت اجرای پوشش اعمال نشود ( به حالت عمود بر روند غلتک کشی رزین اعمال شود ) زیرا پاشش رزین از روی ویبراتور روی لایه بالایی اجرا شده ای که در حال خشک شدن است باعث ایجاد دانه های ریز می شود. این امر باعث ایجاد حالت پوست پرتقالی روی سطح نهایی می گردد . ترجیحا ویبراتور همواره در جهت عمود بر روند اجرا اعمال گردد .
تلاش ما بر این است تجربیات خویش را صرفا برای بهینه سازی هر چه بیشتر پروژه ها در اختیار کارفرمایان و مشتریان عزیز قرار دهیم. بدیهیست کلیه عزیزان از اساتید فن می باشند .
